سمیح القاسم
سمیح القاسم از جمله شاعران معاصر فلسطینی است که شعر «مقاومت فلسطین» را بنیان گزارد. وی شاعری است که به مقاومت و پایداری ملت فلسطین، با تمام غم و دردها، چشم امید بسته است و همه چیز را روشن و امیدوار کننده می بیند و با سروده های خود خوشبینی و امید را به خوانندگان خویش القا می کند. قدرت پایداری قدرتمندانه در برابر سختی ها، هنرپردازی و زیبایی آفرینی در شعر مقاومت، تعمیم پذیری شعر مقاومت، خوش بینی و امید، تعهّد به آرمان و مسئوولیت انسانی، از جمله سبب های ماندگاری شعر او هستند.
ولادت و تحصیل
سمیح‌القاسم در سال ۱۹۳۹ از خانواده‌ای دروزی در شهر زرقاء اردن به دنیا آمد. او در شهرهای رامه و ناصره به تحصیل پرداخت. سمیح مدت‌ها رئیس اتحادیه نویسندگان عرب در فلسطین بوده است.
رابطه با محمود درویش
نام سمیح با نام محمود درویش پیوند خورده است و این دو دوستانی یگانه به شمار میآیند. زمانی که درویش از فلسطین خارج گردید، رابطه‌ی سمیح با او به تیرگی گرایید و مشاجره‌ی آنها به مطبوعات جهان عرب کشیده شد. این دو علیه یکدیگر نامه‌های مفصلی نوشتند که اکنون به صورت کتابی مستقل منتشر شده است. منتقدان برای این نامه‌ها ارزش ادبی و تاریخی فراوانی قائل هستند.
القاسم که نامش با شعر مقاومت و مبارزه پیوند خورده، به همراه محمود درویش و معین بسیسو، مثلث شعر مقاومت را تشکیل می دهند. شعر های القاسم به زبانهای مختلفی چون انگلیسی، آلمانی، ایتالیایی، ژاپنی، فرانسوی و... ترجمه و منتشر شده است.
آثار سمیح القاسم
سمیح شاعری بسیارگو به شمار می‌آید به طوری که در سی سالگی شش مجموعه شعر منتشر کرده بود. آواز کوچه‌ها، خونم بر کف دستم است، دود آتشفشان‌ها، سقوط نقاب‌ها، مرگ بزرگ، مرثیه‌های سمیح القاسم، تو را دوست دارم آن‌گونه که مرگ می‌پسندد، عنصر نامطلوب.
سمیح القاسم بیش از ۷۰ اثر در شعر و نثر و نمایشنامه از خود به جای گذاشته است. او علاوه بر شعر، چند رمان و مقالات ادبی فراوانی نوشته است. نخستین کتاب شعر او با عنوان کاروان‌های خورشید در سال ۱۹۵۸ منتشر شد و آخرین آن هفت کتاب نام دارد.
جوایز ادبی
سمیح القاسم جوائز، نشان‌ها و تقدیرنامه‌های بسیاری را در حوزه شعر کسب کرده است که از آن جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به جایزه «صلح» فلسطین، جایزه ادبی «نجیب محفوظ» از مصر و جایزه «شعر» فلسطین و دو جایزه ادبی از فرانسه اشاره کرد. همچنین او دوبار موفق به دریافت «نشان فرهنگی قدس» شد.
وفات
سمیح القاسم، پس از سال‌ها مبارزه با سرطان در ۲۰۱۶ میلادی در ۷۵ سالگی درگذشت. به دنبال درگذشت سمیح القاسم، محمود عباس - رییس تشکیلات خودگردان فلسطین - با ابراز تأسف گفت: او صدای بلند مردم فلسطین بود که در طول حیاتش آوازهای زیبایی را به فلسطینی‌ها هدیه کرد و تمامی زندگی‌اش بر مبنای حمایت از حق، عدالت و حمایت از سرزمین مادری استوار بود.
منابع
- بابک شاکر، سمیح القاسم، در دسترس در خانه شاعران جهان، بازیابی: ۲۲/۷/۱۳۹۲.
- موسی بیدج، کتاب «باد خانه‌ی من است، گنجشک بهانه»، تهران، ۱۳۸۱، درباره سمیح القاسم، آیات، بازیابی: ۲۲/۷/۱۳۹۲.
- سایت خبری بولتن نیوز.